Duyguların Dili'ni Çözebildim mi?

Kitapları yarım bırakmayı hiç sevmediğimden kendimi baya zorladım bu kitap için. Bir ara verdim yine döndüm çeyreğini okudum kitabın ama bana bir şey katmadı gerçekten.

Kişisel gelişim kitapların hastası olarak kendimi tanımlayabilirim, elime geçsin hemen okurum ama bu kitap olmadı. Yazar kendi hayatı üzerinden empati konusunu ele almak istemiş ama bence olmamış. Ben şöyle empatım ben daha minnacıkken empati yeteneğimle her şeyin üstesinden geldim diyerek kendini öve öve bitiremedi bence. 

Yaşadıklarını kesinlikle küçümsemem, doğrudur sorunlu bir çocukluğu olmuş ama sürekli vurgulaması bence yersiz, gereksiz.

Kitabı elime ilk aldığımda duyguların tanımlaması niteliğinde olacağını düşünmüştüm empatlıktan girdi tamam dedim ama ilerlemedi. 

Acaba çok mu yüklendim kitaba, çok mu şey bekledim? dedim ama "Hayır" cevabıyla döndüm. Çok fazla kişisel gelişim okuduğumdan ve makaleleri, olayları takiplediğimden birnin yaşadıklarından anlattığı empati konusu bana artık alt basmak kalıyor galiba dedim ve kitapla daha fazla cebelleşmeden kütüphanemin arkasına bir yere koydum.